Wichtōr, Wtuś – Wiktor (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Wichtōr, Wituś |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Wichtora, Witusia |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Wichtorowi, Witusiowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Wichtora, Witusia |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Wichtorym, Witusiym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Wichtorze, Witusiu |
Wołacz l. poj. Ty… | Wichtorze, Witusiu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Wichtory, Wtusie |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Wichtorōw, Witusiōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Wichtorōm, Witusiōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Wichtorōw, Witusiōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | Wichtorami, Witusiami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Wichtorach, Witusiach |
Wołacz l. mn. Wy… | Wichtory, Witusie |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię męskie Wiktor. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Wichtōr, Wichtorek, Wituś), jak również jego inne odmiany.
SI: Słōchej Wichtorku, jak sie niy bydziesz uczōł, to ôstaniesz siedzieć drugi rok w tej samej klasie.
PL: Posłuchaj Wiktorku, jeżeli nie będziesz się uczył, to pozostaniesz na drugi rok w tej samej klasie.
SI: Zawołaj Wichtora, że mo prziś na ôbiod.
PL: Zawołaj Wiktora, żeby przyszedł na obiad.
SI: Zaniyś Witusiowi ta kosa, niech mi jōm naklepie, Yno sie niy urznij. (cz: ur-znij)
PL: Zanieś Wiktorowi tę kosę, niech mi ją naklepie (naostrzy). Tylko się nie utnij (skalecz)