wojok – żołnierz (pol.); das Soldat (ger.); voják (cze.); soldier (eng.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wojok |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wojoka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wojokowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wojoka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wojokym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wojoku |
| Wołacz l. poj. Ty… | wojoku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wojoki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wojokōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wojokōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wojokōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wojokami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wojokach |
| Wołacz l. mn. Wy… | wojoki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: We cugu jechało dużo wojokōw na przepustki z wojska.
PL: Pociągiem jechało dużo żołnierzy na przepustki z wojska.
SI: Szoł sam dzisiej jakiś wojok we mōndurze, ale żech go niy poznała.
PL: Szedł tutaj dzisiaj jakiś żołnierz w mundurze, ale nie poznałam go.