zafurgać – zafruwać (pol.)
| bezokolicznik | zafurgać |
|---|---|
| aspekt | dok. |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | zafurgōm |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | zafurgosz |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | zafurgo |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | zafurgōmy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | zafurgocie |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | zafurgajōm |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | zafurgoł żech |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | zafurgoł żeś |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | zafurgoł |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | zafurgali my |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | zafurgaliście; żeście zafurgali |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | zafurgali |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | zafurgała żech; zafurgałach; żech zafurgała |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | zfuargała żeś; zafurgałaś; żeś zafurgała |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | zafurgała |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | zafurgały my; my zafurgały |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | zafurgałyście; żeście zafurgały |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | zfuargały |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | zafurgało żech; żech zafurgało |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | zafurgało żeś; żeś zafurgało |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | zafurgało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech zafurgoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś zafurgoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł zafurgoł |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my zafurgali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście zafurgali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli zafurgali |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech zafurgała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś zafurgała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była zafurgała |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my zafurgały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście zafurgały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były zafurgały |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech zafurgało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś zafurgało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było zafurgało |
| tr. rozk. l. poj. 2. os. . | zafurgej |
| tr. rozk. l. poj 3. os. | niech zafurgo |
| tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
| tr. rozk. l. mn. 2. os. | zafurgejcie |
| tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech zafurgajōm |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | zafurgoł bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | zafurgoł byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | zafurgoł by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | zafurgali by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | zafurgali byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | zafurgali by |
| tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | zafurgała bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | zafurgała byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | zafurgała by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | zafurgały by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | zafurgały byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | zafurgały by |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | zafurgało bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | zafurgało byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | zafurgało by |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych zafurgoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś zafurgoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by zafurgoł |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my zafurgali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście zafurgali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by zafurgali |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych zafurgała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś zafurgała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by zafurgała |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my zafurgały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście zafurgały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by zafurgały |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych zafurgało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś zafurgało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by zafurgało |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
| cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
| cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
| cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
| imies. przym. czynny | - |
| imies. przym. bierny | - |
| rzeczownik odczasown. | zafurgani |
POL: zafruwać gdzieś na dalszą odległość
Tyn boczōń niy zafurgo tak daleko, bo mo coś ze krzidłym.
Ptoki śpiychajōm sie, co zafurgajōm przed zimōm do ciepłych krajōw.