zoca

zoca – szacunek (pol.); Wertschätzung (ger.); úcta (cze.); respect (eng.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…zoca
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…zoce
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…zocy
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…zoca
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...zocōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…zocy
Wołacz l. poj. Ty…zoco
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…zoce
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…zocy; zocōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…zocōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…zoce
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…zocami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…zocach
Wołacz l. mn. Wy…zoce
Przimiotnik (jaki? czyj?)zocny

 

SI: Jo mōm do cia zoca za to, co robisz dlo Ślōnska.

PL: Ja mam do ciebie szacunek za to, co robisz dla Śląska.

 

SI: Puda z tobōm potańcować z wielkōm zocōm.

PL: Pōjdę z tobą zatańczyć z wielkim zaszczytem.

 

SI: To je dlō mie zoca, że mōm takigo kamrata, jak ty.

PL: To jest dla mnie zaszczyt, że mam takiego kolegę, jak ty.

 

 

Podej dalij…