Archives

biylić – malować ściany (pol.)   Latoś planujymy biylić cołko chałupa, bo już pora lot my niy biylyli, tōż już je czorno we izbach. Wejź, powymiatej dzisio pod blachōm we kuchni, to jo jutro ubiyla te skurzōne ściany. Na wiosna planujymy weseli, tōż trza biylić chałupa.

biylōny – malowany (pol.) POL: dotyczy malowania ścian pokoju.   SI: Ta izba je świyżo biylōno, a ty mi sam chcesz zaś kuć? PL: Ten pokój jest świeżo malowany, a ty mi tutaj chcesz znowu kuć?  

blamiyrować (sie) – kompromitować, ośmieszać, błaźnić (pol.)   SI: Skōńcz już godać gupoty, a niy blamiyruj sie. PL: Skończ już opowiadać bzdury, a nie ośmieszaj się.   SI: Jo bych tam niy wylazła na ta bina, bo niy chca sie blamiyrować. PL: Ja bym tam nie wyszła na tę scenę, bo nie chcę się kompromitować. […]

błogosławić (sie) – błogosławić (pol.)   Przed weselym ôjce błogosławiōm synkowi, abo cerze na nowo drōga życio. Na koniec msze farorz poblogosławiōł ludzi, a wszyscy zaczli wylazować z kościoła.

błoznować – żartować, dowcipkować (pol.)   Dej se pozōr! Błoznować, to możesz ze kamratami we szkole, a niy ze starzikym. Z tego Zigusia to je taki ucieszny chłop, ôn rod błoznuje przi kożdej robocie. Doś błoznowanio, trza sie chytać roboty.

blyndować – ślepić, oślepiać (pol.) . Wejź ta taszlampa, a niy blynduj mi po ôczach. Jako ôn mo te śwatła wysztelowane? Blynduje po ôczach tak, że dogi niy widać

błyskać (sie) – błyskać (pol.); třpytit (cze.) POL: błysk od błyskawicy.   Widzioł żeś, jak sie blysko? Trza sie śpiychać z tym sianym, bo zamoknymy. Blysko sie a rzgmi tak, choćby sie mioł zarozki świat skończyć. Jak sie zacznie blyskać a rzgmieć, to dzieci kryjōm sie pod pierzina.

blysknyć (sie) – błysnąć; zerknąć (pol.) POL: (1) błysnąć błyskawica; (2) zerknąć, rzucić okiem na kogoś, na coś.   Jo leca do sklepu. Dzieci się tam bawiōm, ale blysknij na nich roz za czas, aż co niy narobiōm. Blyskło sie, trza te kozy do chlywa poskludzać przed burzom. Ôroz sie tak blyskło  a zrobiyło sie […]

boć sie – bać się (pol.); bát se (cze.) Niy bōj sie, Azor niy gyzie, yno go niy chytej. Jo sie dycko boja iś dać gynsiōm żrać, że mie tyn gōnsiōr poszczypie. Jo bych sie boł majstrować przi sztrōmie, że mie tam co pokopie. Starko, niy bojicie sie tak sami po nocy chodzić? Koża Wichtorowi, […]

boczyć (sie) – dąsać się (pol.)   SI: Co żeś zaś padoł tymu Alojzowi, co sie tak na boczy? PL: Co znowu powiedziałeś temu Alojzemu, że się tak dąsa?   SI: Musza iś nawiydzić tego Erwina, bo sie bydzie na mie boczōł. PL: Muszę iść odwiedzić tegErwina, bo się będzie na mnie gniewał.   SI: […]